اگر چه در به در کوچه ی خطا شده ام

شکسته بالترین بنده ی خدا شده ام

ولی نشسته به چشم ترم ندامت ها

ونیمه راهترین یار توبه ها شده ام

گناه من نفسم را به سینه چسبانده 

بعید نیست تحبس الدعا شده ام

شکسته پشت من از بار معصیت هایم

زخویش خسته ام از خوب ها سوا شده ام

به آستان کریمت پناه آوردم

ز بس گناه نمودم چه بی حیا شده ام

مرا به خاطر اشک حسین خود بپذیر

مرا که نذر غم شاه کربلا شده ام

چه باک از شب قبر و نکیر و منکرها

چرا که گریه کن عشق سر جدا شده ام

کفن بدرد من نخواهد خورد

منی که خون جگر داغ بوریا شده ام

همیشه راه مرا کربلا رمق زده اند

اگر چه در به در کوچه ی خطا شده ام

شعر از مسعود اصلانی