تصاویرمداحان اذربایجان

حاج جواد رسولی

حاج جواد رسولی زنجانی


سلیم و رحیم موذن زاده اردبیلی

ادامه نوشته

حضرت علی (ع) بقیعده گئجه‌لر دیله گلیر:

زنجانی


حاج غلامرضا عینی‌‌فرد زنجانی نئجه مداحلێقدا تانێنسان ائله اوْجۇردا مرثیه ادبیاتیندا بیر تانێنمیش آدامدێر، بۇ یازێدا اوْنۇن حضرت علی (ع)‌مین گنج قادیننین (حضرت زهرا (س)) مزاری اۆسته اۆره‌گ سؤزۆن اوْخۇیۇرۇق- آللاه اوْنۇ ساخلایێب باجارێلارێن آرتێرسێن

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بقیعه عادت ائدیب شاه لافتی گئجه‌لر

گۆنۆز گله‌نمیر ائدیر ناله و نوا گئجه‌لر

 

 

ادامه نوشته

مهمانی

 

 

 

 

طلوع مي كند آن آفتاب پنهاني

 زسمت مشرق جغرافياي عرفاني

 

دوباره پلك دلم مي پرد، نشانه‌ي چيست ؟

شنيده ام كه مي‌آيد كسي به مهماني

 

كسي كه سبزتر از هزار بار بهار

كسي، شگفت، آنچنان كه مي داني

 

كسي كه نقطه ي آغار هر چه پرواز است

تويي كه در سفر عشق، خط پاياني

 

 

ادامه نوشته

خون هر آن غزل که نگفتم به پای توست

 
 

 اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است 
دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است

اکسیر من  نه این که مرا شعر تازه ای نیست  
من از تو می نویسم و این کیمیا کم است

سرشارم از خیال ولی این کفاف نیست          
درشعر من حقیقت یک ماجرا کم است

تا این غرل شبیه غزل های من شود              
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است

گاهی ترا کنار خود احساس می کنم       
اما چقدر دل خوشی خواب ها کم است

خون هر آن غزل که نگفتم به پای توست
آیا هنوز آمدنت را بها کم است

 

شاعر : محمد علی بهمنی

افـسوس كـه عـمرى پـى اغـيار دويـديـم

 
افـسوس كـه عـمرى پـى اغـيار دويـديـم        
از يـار بـمـانـديـم و بـه مقصد نرسيـديم
 
سرمايه ز كـف رفت و تـجارت ننموديـم        
جـز حـسـرت و انـدوه مـتاعى نخريـديم
 
پس سعى نموديم كه بـبـينيم رخ دوسـت     
  جـان هـا بـه لـب آمـد، رخ دلـدار نـديديم
 
مـا تـشـنـه لـب انـدر لــب دريـا مـتـحـيـّر      
 آبـى بـه جـز از خـون دل خـود نچشيديم
 
اى بـسته بـه زنـجير تو دل هاى محبّان       
رحمى كه در اين باديه بس رنج كشيديم
 
چندان كه به ياد تو شب و روز نشستيم     
  از شـام فـراقـت چـو ســحـر گـه ندميديم
 
اى حـجّـت حـقّ پـرده ز رخسار بـرافكن       
كـز هـجـر تـو مـا پـيـرهــن صبر دريديم
 
ما چشم به راهيم به هر شام و سحرگاه      
 در راه تـو از غـيـر خـيـال تـو رهـيـديـم
 
اى دسـت خـدا دست برآور كه ز دشمن     
  بـس ظـلـم بـديـديـم و بسى طعنه شنيديم
 
شمشير كَجَت ، راست كند قامت دين را    
 هـم قـامـت مـا را كـه ز هـجر تو خميديم