یار گوید یاعلی دلدار گوید یا علی

  ياعلي

یار گوید یاعلی دلدار گوید یا علی
 صاحب گنجینهء اسرارگوید یا علی
مست گوید یاعلی هشیار گوید یاعلی
 شیعهء اثنی عشر بسیار گوید یا علی
یا علی دلدار ما در هر دو عالم یار ما
 نام تو آید به لب همواره در هر کار ما
یاعلی نام تو شد سرمطلع اذکار ما
 دل ز شوقت تا شود سرشار گوید یاعلی
یاعلی هرگز نظیرت را نبیند روزگار
 مرد میدان نبرد و زاهد شب زنده دار
ای مطیع مطلق حق بندهء پروردگار
 وقت تسبیحت در و دیوار گوید یاعلی
ای تو نور آسمانها حجّت روی زمین
 پادشاه عالمینی رهنمای متّقین
صاحب علم الیقینی یا امیرالمومنین
 هر قمر در گردش دوّار گوید یاعلی
گشته در شاءن تو نازل هل اتی و انّما
 در طریقت رهگشایی مظهر صدق وصفا
عاشقان را مقتدایی عارفان را رهنما
  پیرو راه تو در اذکار گوید یاعلی
پهلوانان جهان با یاد تو سر زنده اند
 قهرمانان چملگی بر تو غلام و بنده اند
جمله دلهای بشر از مهر تو آکنده اند
 هم گل و هم غنچه و هم خارگویدیا علی
در شب اسری نبی تا نا کجا پرواز کرد
 با حبیب خود خدا باب سخن را باز کرد
 مصطفی را با صدای مرتضی دمساز کرد
 در وداع  از یار خود دلدار گوید یا علی
ای فدای نام او هم جسم ما هم جان ما
 مرتضی باشد بحق مولای ما جانان ما
بی ولایش بی ثمر باشد به حق ایمان ما
 گو ولائی را که در هر کار گوید یا علی
1384.2.18زنجان

     سیدناصرولائی

به شهر علم نبی جز علی دری هرگز

به شهر علم نبی جز علی دری هرگز
نظیر او به جهان زاده مادری هرگز
علیست عین عدالت علیست کان کرم
به عدل و داد جز او بوده رهبری هرگز
 دلاوری بجز او درتمامی غزوات
برآن رسول خدا بوده یاوری هرگز
امیر عادل وحق بین نظیر او آگاه
به هر زمانه کسی دیده داوری هرگز
شجاع و متقی و عابد وامین وکریم
سخی مثال علی بوده سروری هرگز
برای سیدهء بانوان وفخر زنان
سزد بغیر علی کفو وهمسری هرگز
به بیت امن خدا تا همیشه محرم راز
گشوده کس به حرم جزعلی دری هرگز
برای روز قیامت میان باورها
نظیر باور او هست باوری هرگز
نکرده پشت به دشمن میان باطل وحق

به غیر دست خدا هست صفدری هرگز
برای امر وصایت بجز ولی خدا
علیم و عامل حق بوده دیگری هرگز
برای اهل عمل تشنهء شراب طهور
به لطف حق بجز او هست ساغری هرگز
خدا ولی علی وعلی ولی خداست
نظیر او به خدا هست مظهری هرگز
بغیر جسم علی دیده دیده ای به نماز

کشند پارهء تیری زپیکری هرگز
بجز ولای علی دردلم ولایی نیست
به غیر باب علی میزنم دری هرگز

صلّ علی محمد میلاد حیدر آمد

 صلّ علی محمد میلاد حیدر آمد
یارپیمبر آمد شیر غضنفر آمد
به به خجسته روزی شد موسم ولادت
مولود کعبه آمد آن مظهر شجاعت
هم منبع سخاوت هم منتهای رحمت
شیر خدا علی آن میر دلاور آمد
صلّ علی محمد میلاد حیدر آمد
در این شب خجسته آمد دوای دردم
از خود خجل که پرسم در راه او چه کردم
از حرف شیعه پیشش از خود چه شرم بُردم
گفتم فقیرمسکین هستم که از درآمد
صلّ علی محمد میلاد حیدر آمد
مولا علی جمالی اولدی بوگون نمایان
جاندان دا آرتیق اولدی جانانه جمله قربان
سائل لرین امیدی گلدی برای احسان
تنها امیرعالم بر خلق سرور آمد
  صلّ علی محمد میلاد حیدر آمد
 بنت اسد الینده قد قامته ماشالله
 بوطالبین بالاسی مه طلعته ماشالله
 به به گوزل جماله خوش صورته ماشالله
حامی به دین وقرآن  یار پیمبرآمد
صلّ علی محمد میلاد حیدر آمد
مولا علی قاپیندا من دائمی گدایم
دردیم سنین فراقین لطفونله آشنایم
اوغلون حسینه قربان مشتاق کربلایم
کی می شود ببینم هجران من سر آمد
صلّ علی محمد میلاد حیدر آمد
گیرد ولایی امشب از دامن تومولا
ما را مران از این در جان حسین وزهرا
این کاسة گدایی پرکن پر از تولّا
تا گویمش که برخیز از جا که سرور آمد
صلّ علی محمد میلاد حیدر آمد

شعر ترکی مدح علی ع

اثبات اولوبدی هر ئورگین کی ولاسی وار

هر ذرّۀ ولایتینه ابتلاسی وار

جانلار فدا اولوبدی ولایت بها تاپا

گوزلرچیخوبدی چون کی ولادن ضیاسی وار

محرابیلرده باش یاریلوب دین حقّ ایچون

مقتلده سینه لر چاپیلوب ماجراسی وار

بس فرقه انشعاب آلوب اسلام نابیدن

تنها تشیّعون شرف و اعتلاسی وار

فکر ایلیسن صفای دل شیعه دور نه دن؟

چون سینه سینده عشق ِعلی نین بناسی وار

اقرار ائدوبدی کیمسه علی نین ولاسینه

عالی مدارجه یتیشوب مرحباسی وار

چوخلار قویوبدی باشینه تاج قداستی

تنها باشیندا شیعه دی تاج طلاسی وار

کیم دور علی ؟ ئورکده کی مرآت حق نما

وجه خدایه مظهر اولوب حق نماسی وار

چرخ فلک ده خسرو گردون مدار اولوب

برج ولا اونون کیمی شمسُ الضُّحاسی وار

دوشسه علی محبّتی هر سینیه اگر

یانماز جهنّمین اودونا خوش جزاسی وار

چوخلار جسارت ائتدی علی نین مقامینه

فکر ائتمه هر رذیله اونون اعتناسی وار

آب دهان آتوب یوزونه ابن عَبدُوَد

ال ساخلیوبدی سانما ایشینده ریاسی وار

حیدر غروری سینسادا ناحق قلج لاماز

شمشیر آتار او یرده کی الله رضاسی وار

حیدردی خیبرین قاپوسین فتح ائدوب آچان

خیبر یاتار او یرده کی حیدر نداسی وار

آیا روادی شیعه دوشه درد و محنته

بیریرده کی علی کیمی مشکل گشاسی وار؟

آیا روادی سینه سی آماج درد اولا

بیر کس کی سینه ده شرر مرتضاسی وار؟

خیبر ییخان مشکل آچوب دردلری ییخار

هر چاره سیز درد اولا والله دواسی وار

دردلر دواسی لیک قالوب چاره سیز ئوزی

بیر نئچه یرده ؛ بو سوزومین اقتباسی وار

هاردا ؟ او یرده کی قاپوسین یاندیریبدیلار

تحت فشار او بابیده خیرالنّساسی وار

سقط اولدی محسنی یقه سی دوشدی اللره

باغلاندی قوللاری رسنه چون حیاسی وار

بیر نئچه ناکیشی سوریوب کنز عزتی

بیعت بهانه سینده جفا ماجراسی وار

بیرده اوگون کی سجده ده مزدور نهروان

ضربت وروب اوباشه کی وصلت هواسی وار

باش پارچالاندی آخدی عدالت ستاره سی

فکر ائتمه عالمین داهی بَدرُالدُّجیٰ سی وار

مولا دوشوبدی بستره حالدان حالا قالوب

زهر ایلیوب اثر نه توان و قواسی وار

شمع صفاسی آز قالوری تا سونوب گئچه

معراج عشقه چاتماقا خوشپَر هُماسی وار

پروانه تک شمع اودونا زینبی یانور

هر دم دیور بابا قیزیوین التجاسی وار

باشینده کی یاران گتوروب درده زینبی

هرچند دیلده فُزتُ و ربّک نواسی وار

آخر مگر علی دگوسن چاره قیل ئوزون

عالمده هرنه درد اولا سندن دواسی وار

تک قویما زینبی بو قرانلیق دیاریده

ویرانه کوفه ده قیزیوین غم سراسی وار

یوز دوتدی زینبه شرف عالم وجود

سویلوب قیزیم بوگوزیاشیوین چوخ بهاسی وار

امّا چوخ آغلاما باباوین باش یاراسینه

ساخلاسرشک چشمیوی بیرغم مناسی وار

اوست ئورتولی دیوم سنه بومطلبی گئچیم

وار بیر بلا چولی باشیوین مین بلاسی وار

بیرباش بلا چولونده چیخار نیزه باشینه

تنها او باشدا اون ایکی خنجر یاراسی وار

تندن او باشی تشنه جدا ایلیر عدو

کوثر بالاسی تشنه وئره جان، رضاسی وار

نوک جداده قانلی باشا داش ورار او گون

بیر فرقه ای که دیلده شرف ادّعاسی وار

واربیرعمودیلن بولونن آیری باش قیزیم

نهرین یانیندا منظرۀ غم فزاسی وار

سقادی هنگ عشقه ولی تشنه جان وئرر

اوجوندا سو، ایچمز حسین دن حیاسی وار

زینب! نه لردیوم سنه اول دشت خونیدن

بیرچول کی صود امرین ده سووا التجاسی وار

اوچ شعبه اوخلا بوینونی تندن ئوزرعدو

باخمازلا تشنه دور دیلی یوخ آه وواسی وار

حتی او خوردا باش دا اولار نیزیه سوار

بیلمزله قانلی باشینه حسرت آناسی وار

زینب چوخ آغلاما آتاوین ماجراسینه

بیر باشه آغلا شامیده آه و عَناسی وار

قانلی دوداقینه وورولار خیزران قیزیم

بیر کیمسه باخماز حسرت اونا اقرباسی وار

مجنون اولار حسینیمون عشقینده شیعه لر

قانلی مزارینه هامی قلبین هواسی وار

آچسان«مصیّبین»سینه سین فاش اولاراونون

ایللردی سینه ده هوس کربلاسی وار

ای کعبه زادگاه تو یا مرتضی علی

ای کعبه زادگاه تو یا مرتضی علی
قبله نشان جاه تو یا مرتضی علی
الله در تمام وجود تو جلوه گر
همراه لا اله تو یامرتضی علی
ای عبد بی نظیر خداوند بی نظیر
راه خداست راه تو یا مرتضی علی
هستی تودر پناه خداوند لایزال
مخلوق در پناه تو یا مرتضی علی
داری مقام برتر خلقت پس از نبی
خلقت همه گواه تو یا مرتضی علی
ای بوتراب شدهمه پهنای آسمان
روشن زروی ماه تو یا مرتضی علی
دارد ولائی از تو امید عنایتی
باشد گدای راه تو یا مرتضی علی

جان قرآن..

جان قرآن..

علی قرآنه جاندور جان قرآن

علیدور مالک اقلیم ایمان

علیدور مظهر اعجاز یزدان

علیدور صاحب اکرام و احسان

علیدورباده ی لبریز عرفان

علینون هیبتینده خلق حیران

علیدور فاتح و کرار میدان

اگر پیغمبر اولدی حقه مهمان

علیدور میزبان خان سبحان

علی قلب و علی نبضیمده ضربان

علی جاندورعلی جانان علی قان

علی روح و دم و پیکرده شریان

علیدور که ویروبدور کعبیه شان

والا کعبه بیر خشتیدی ای جان

---

علی دور که ویروبدور خاکه قیمت

علیدور که ایدوبدور حقه بیعت

علیدور که اولوبدور پاک طینت

علیدور که ویروبدور نوره طلعت

اونون بدخواهینه هر لحظه لعنت

من الاول الی الآخر اوخور جان

---

علینون وجهی تفسیر ضحادور

قلوبه حیدر آدی هم صفادور

علینون آدی هم روحه جلادور

علینون عینی عنوان بقادور

علینون لامی لاممکن عطادور

علینون یائی یار آشنادور

علینون شیعیانی اوصیادور

محب و جانفداسی اولیادور

اونون شاگرد درسی انبیادور

خلیلان و ذبیحان خدادور

علینون دشمنی والله فنادور

آییلماز غافل اولسا جاهل انسان

 

 

---

ایدوب قرآنیده الله گواهی

علیدور راکع و عبد الهی

علی نور فنابخش سیاهی

علی دریا و عشاقش چو ماهی

به عشقش محو گردد هر گناهی

الا ای سائلی که بی پناهی

علی احسان کند آن را که خواهی

جهانش در نظر باشد چو کاهی

چو یوسف مانده تنها قعر چاهی

بیامد حیدر و بگشود راهی

بگفتا یا علی ما را تو شاهی

امامی سروری تو پادشاهی

تو مخلوق خدایی و الهی

منیم جانیم بئله مولایه قربان

 

شعر ترکی جالب در رابطه با علی علیه السلام که تمام حروف الف با

 

شعر ترکی جالب در رابطه با علی علیه السلام که تمام حروف الف با

 

ابتدا اولسون ((الفدن)) اصل ایماندور علی              اللری  الله  الی کانون  احساندور علی  

((با))بقاسی بی زوال وبخششی بحر وسیع             باج آلان بالدان آدی باب یتیماندور علی

((تا))تواضع تاجی باشدا توپراق اوسته اگلشن         تارک تقواده تک خورشید تاباندورعلی

((ثا))ثناسین ثبت ائدن  قرآن دا ذات کبریا              ثانی ختم رسل  حقه  ثنا خواندور علی

((جیم))جهاندا جلوه گاه نور جانان جبهه سی           جانی جان مصطفی هم جان جاناندورعلی

((حا))حیا و حلمینه حیران هامی حور وملک          حامی حق و حقیقت حقه میزاندور علی

((خا))خطرده ختم مرسل بسترینده خواب ائدن         خیرخلقت،خلقی احسن،خیری خواهاندورعلی

((دال)) دانای دیانت، دیده دنیادان دویان                 دللرین امراضینه دارو و درماندور علی

((ذال))ذلت ذوالفقاری گوسترن مشرکلره               ذات حق شیری جدلده شیر غراندور علی

((را))ره حق رهنوردی،رهنمای راه راست            رادمرد  رستگار و  رکن  ایماندور علی
 
((زا))زمانه کامینه زهر اولدی زیبا زاهدین            زهره زهرا غمینده زار و گریاندور علی

((سین))سعادت سالکی،سبطین آتاسی سرفراز          ساقی کوثردی هم سیمای  سبحاندور علی

((شین)) شهید مسجد و شاهنشه شهر شرف             شمس دین وشیرحق و شاه خوباندور علی

((صاد))صیاد قلوب و صابر و صاحب نظر           صورت صدق وصفای خلد رضواندورعلی

((ضاد))ضدظلم وظلمتدورضیاسی اول شهون          ضیغم روشن ضمیر و نور رخشاندور علی

((طا))طهوز و طیب وطاووس جنت آشیان             طایر اوج  فضیلت ، تیغ   براندور  علی 

((ظا))ظلال رحمت حق،ظالمه عالمده خصم            ظاهر و باطن امامی فخر دوراندور  علی

((عین))عبد عالی  و  اعلای  علام  الغیوب             عابد شب زنده دار و عدل عریاندور  علی 

((غین))غالی چون غلط فکر ایلیور غرقابیده           غیرة الله الاحد دور غیر  یزداندور  علی

((فا))فضیلتده  فرید  و فر فوق  نه  فلک                فخر دوران ، فایض فیض فراواندور علی 

((قاف))قصدی قلبیده ، قرآن قوامی دهریده              قله  قافون  هماسی ،  قلب  قرآندور  علی 
 
((کاف))کفو فاطمه ، کان کمالات و کرم                کیم بیلورکیمدوراوشه،چون گنج پنهاندورعلی

((لام))لبریز و  لبالب  قلبی  عشق  حقدن               لن یری الدنیا نظیره ، لعل رخشاندور علی  

((میم))مولود  میان  کعبه ،  مولای ملل                مقتلی  محراب مسجد ، شاه مرداندور علی 

((نون))نسیم رحمت حق،نیت و خلقی نکو              ناطق  نام آور  و نور  نمایاندور    علی 

((واو))وصفین ایلیوب قرآندا وهاب ودود               والی  والا مقام  کون  و امکاندور  علی

((ها))هدایت مشعلی ، سلطان ملک هل اتی            هود و داود و خلیل و خضره سلطاندورعلی 

((یا))یم بی ساحل جود و کرم،یعسوب دین              یعنی  یکتا  یاور  آئین  رحماندور  علی 

قالمیسان آواره((ثاقب))قیل سن عجزه اعتراف          گرچه انساندور، ورای فکر انساندور علی 

شعر ترکی از ولادت مولا علی ع

با ش وئرمه لی ام دالغالی طوفانه علی هو

طوفانه گئده رکن یئته سامانه علی هو

 

گلمکده خیالین گینه سئودا دونوموندن

اولماخدا جانیم غملره بیگانه علی هو

 

خلقت ده یازیلمیش غزلین عنوانی سنسن

سن معنی وئریرسن بئله دیوانه علی هو

 

یانقین قویولاردان سووشان سوزلرون ایمیش

قوشلار یئتیرن سری سلیمانه علی هو

 

سندن ساری یورقون دلی لردن سوراغ آلدیم

یئتمیش دئدیلر باشلاری سامانه علی هو

 

کولگون تاج اولان باشلار اوجالماخدادی عشقه

عشقون یار اولان جان اولوبر افسانه علی هو

 

باغروندا کی غمدن قانا دونموش قویولاردان

یوسیف بئجریر یئتمگه کنعانه علی هو

 

آلدیم الیمه جانیمی شوقونلا دولاندیم

داندیم ایکی دونیانی بو عنوانه علی هو

 

تاپدیم سنی ویرانیه دونموش اورگیمده

گنجین یئری دیر گوشه ی میخانه علی هو

 

گوز تیکمیشم ای گوزلره نور ، نوردا سخاوت

یوخدان نه گتیرمکده سن ایمکانه علی هو

 

قوللوخدا سحر سینه یاریب بیر نظر ایلن
وئر نور کوزه سین چیگنیمه پیمانه علی هو

 

 

-----------------------------------------------------------

ارسال شعر : احمد فیضی

---------------------

امام علی(ع)-ولادت

امام علی(ع)-ولادت

 

باز امشب نقش خورشیدی منور می کشند؟

یا که تصویری ز روی ماه حیدر می کشند

تا که خورشید ولایت پرتو افشان می شود

پرده بر رخ از خجالت ماه وا ختر می کشند

آرزومندان دل از کف داده اند امشب مگر

انتظار دیدن رخسار دلبر می کشند

گلشن آرایان همه محو گل رویش شدند

از دل خود نعرۀ الله واکبر می کشند

اشک شوق امشب خریداری دگر دارد بیا

عرشیان درفرش ناز دیدۀ تر می کشند

ارزش آن قطره از هرگوهری افزون تر است

چون به میزان عمل در روز محشر می کشند

چون همای آسمان پرواز با یاد علی

شب روان تا ساحت عرش برین پر می کشند

تشنه کامان محبت با ولایش روز حشر

جام کوثر از کف ساقی کوثر می کشند

روز محشر زیر نور گرم خورشید فلک

دوستداران علی را چتر بر سر می کشند

ای «وفائی» آبرومندان فردا می شوند

خاکبوسانی که خود را سوی این در می کشند

امام علی(ع)-مدح

 

 

شاهنشه ایركه ی قدرت ابا الحسن

اسطوره ی صلابت و غیرت اباالحسن

یاوالی الولی، ید حق، بنده ی خلف

یا مظهر العجایب عالم، شه نجف

  یعسوب دین ملك زمین تا الی الابد

یا قاهر العدو، یل خیبر شكن مدد

تو خانه زاد حضرت سبحانی ای علی

پرچم به دست قله ی عرفانی ای علی

 حبل المتین و حصن ِحصینی بدون شك

راه نجات اهل یقینی بدون شك

  وَ السابقون واقعه یعنی ابوتراب

دریای فیض واسعه یعنی ابو تراب

  فرمانروای عالم امكان اباالحسن

ای پادشاه دولت شاهان اباالحسن

 ای شرزه شیر، ای اسدالله غزوه ها

استاد درس رزم علمدار كربلا

 دستان تو ستون سماوات و كائنات

سكان چرخ دادن و چرخاندن كرات

هم زاد گردبادی و از نسل آتشی

وقتی به روی دشمن دین تیغ می كشی

  آری تو ذوالفقار خداوندی ای علی

تمثال اقتدار خداوندی ای علی

 پا روی شانه های پیمبر گذاشتی

حتی ز عرش، پای فراتر گذاشتی

  مرآت جلوه های كریمانه ی خدا

ای ساقی قمر رخ میخانه ی خدا

امام علی(ع)-مدح

 

 

آن کسی که شراب می‌نوشاند به شما در الست من بودم

اولین باده خور خود ساقی است، اولین مرد مست من بودم

در ازل نور او که شد پیدا، تا صدا زد: که این منم لیلا

اولین عاشقی که پیمان با لب پیمانه بست من بودم

روز خیبر که اهل منسب ها در فرارند پشت مرکبها

آن که لرزاند پشت مرحب ها ذوالفقاری بدست من بودم

لرزه افتاد بر تن خیبر تا زدم داد: این منم حیدر

آن که بر شانه‌های پیغمبر لات و عُزّا شکست من بودم

من علی از علی چه می‌دانی؟ من علی معنی مسلمانی

پادشاهی که کنج ویرانی با گدایان نشست من بودم

شاه عشقم نشسته بر صدرم، شیر احزاب و حیدر بدرم

عالِمی که بلندی قدرم راه دل را نبست من بودم

یک نفر رد شد از دل دریا، دیگری مرده زنده کرد اما

سرو نازی که بین این گل ها  از همه بهترست من بودم

عشق نسلی به نسل با من بود آدم از روز وصل با من بود

عالم از ذات و اصل با من بود تا جهان بود و هست من بودم

امام علی(ع)-مدح و ولادت

 

 

حدیثِ "ذکرُ علیٌ عباده" خود گویاست

که برترینِ عبادات ، صحبت از مولاست

به کعبه چون نگری ، ذکر یاعلی دارد

سخن ز قبله ی دلها ز آیت عظماست

به مُستجار نظر کن ، شکافِ کعبه ببین

که مُستجار محل ظهور نور هُداست

ببین که فاطمه بنت اسد چه می گوید

به کعبه ذکر علی بر لبان او زیباست

صدای قلب پیمبر علی علی علی است

نوای ناطقِ قرآن صدای این آقاست

خدا به صوت علی با پیمبرش به سخن

پیمبرانِ خدا را علی ولی الله است

به گِرد نور علی در طواف ، هر ذره

و یک نمونه از این ذره ذره ها دلِ ماست

به آسمان و زمین کن نظر ، علی گویند

به کوه و دشت نگر از علی علی غوغاست

علی علی و علی عالی و علی اعلا

علی ولی و علی والی و علی والاست

اَبَا الائمه ، اَبَا الزینب و اَبَا الحسنین

ابوتراب ، اَخُ المصطفی ، علی یکتاست

خدا برای دل فاطمه علی داده

هزار شکر که همتای مرتضی زهراست

مَلک به امر خدا سجده بر علی دارد

یقین که شکر علی در مسیرِ شکر خداست

((علی امام من است و منم غلام علی

هزار جان گرامی فدای نام علی))

علی مُاَوّ ِلِ قرآن علی همان قرآن

علی مفسر فرقان علی همان فرقان

علی جمالِ جمیلِ خدای بی تمثیل

علی صراط و علی محشر و علی میزان

علی است جمعِ جمیعِ صفات رحمانی

علی هزار و یک اسمِ مبارک سبحان

علی است واله و سرگشته ی خداوندش

و اوست معنیِ ممسوس   ذات حق اینسان

علی است عبد عبید محمدِ محمود

علی است کاشفِ کرب و علی به احمد جان

علی معلمِ خضر و همه پیمبرها

علی امیر همه مومنان علی ایمان

علی است عابد و زاهد علی است مرد نبرد

علی است مرد جهاد و شهادت و عرفان

علی است شیر خدا شیر جبهه ی اسلام

علی است شیر رسول خدا علی طوفان

علی است صاحب تیغ و علی است سَیف الله

علی است بازِ شکافنده تا صف عدوان

علی است واسطه ی خَلق و حق ، علی مولاست

علی است دستِ توسل به درگهِ جانان

علی است رهبر دلها امام حزب الله

بزرگ مَرد بسیجی است در همه دوران

علی است ذات شجاعت علی است روح سترگ

علی امام عدالت علی شهِ دو جهان

((علی امام من است و منم غلام علی

هزار جان گرامی فدای نام علی))

که می توان بنویسد زخُلق نیکویش

که می توان بسراید زتاق اَبرویش

ز خطبه خطبه ی نهج البلاغه می پرسم

چگونه وصف نمایم کلام دلجویش

دو هدیه بود که شد یار و یاورِ اسلام

نبی به خُلق و علی هم به زور بازویش

کجاست بِینِ من و تو بصیرتِ عمار

که در برابرِ هر فتنه بود همسویش

کجاست مالک و مقداد و بوذر و سلمان

کجاست آنکه بماند مدام در کویش

هماره می شود از امرِ او اطاعت کرد

به پِلک هم زَدنی رُخ مَتاب از رویش

علی است آنکه نترسید یکدم از دشمن

علی است آنکه نلرزید هیچ زانویش

علی که یاریِ مجموعِ انبیا می کرد

به وقتِ یاریِ زهرا که بَست بازویش؟

چه شد که زانوی حیدر به کوچه ها لرزید

چه شد که دید ، نشسته بخاک ، بانویش

چه شد که ضربه ی سیلی نصیب زهرا شد

چه شد که فاطمه مخفی نمود از او رویش

چه شد که پشتِ درِ خانه هیزم آوردند

چه شد که فاطمه بشکست ، ضربه ، پهلویش

برای فاطمه مقتل ، زیاد می خوانیم

ولی کجاست کسی که مدد کند شویش

((علی امام من است و منم غلام علی

هزار جان گرامی فدای نام علی))

امام علی(ع)-مدح و ولادت

 

 

ای کعبه! داری یک جهان جان در بر امشب

الحق که از هر شب شدی زیباتر امشب

آغوش جان را بـاز کن جانـانـه آمـد

هنگام قربانی است، صاحب خانه آمـد

جبریل را از بـهر دربـانی بیـاور

ماننـد اسماعیل قربـانی بیـاور

ای کعبه! حقِّ صاحب خود را ادا کن

حجاج را در مقدم مولا فـدا کن

خیل ملائک کعبه را در بر گرفتند

بت ها به کعبه ذکر یا حیدر گرفتند

حِجر و حَجر، رکن عراقی، رکن شامی

گویند مـولا مقدمت بـادا گرامی

زمزم، به اشک شوق، جان را شستشو ده

هر چار رکن کعبه را با هم وضو ده

مکه تجلی گاه داور گشته امشب

کعبه گریبان چاک حیدر گشته امشب

ای کعبه بنگر وجه الله الصمد را

آغوش بگشا، بار ده، بنت اسد را

تاریخ می گوید علی مولود کعبه است

مولود کعبه نه، بگو موعود کعبه است

او پیشتر از کعبه بوده نکته این است

پس کعبه مولود امیرالمومنین است

مکه بـه توفیق ولایت محترم شد

امشب حرم از مقدم مولا حرم شد

سرّی است در این خانه باید لب فرو بست

حتی حرم این راز پنهان را ندیده‌ست

از چار رکن کعبه پرسیدم علی کیست

گفتند بـا حیرت خدا هست و خدا نیست

حجر و صفا و مروه و زمزم نـدانست

از بیت کردم این سؤال، او هم ندانست

تصویـر حسن غیب در آیینۀ اوست

قرآن نازل نـاشده در سینۀ اوست

از اول خلقت علی مشکل گشا بود

عالم نبود و آن جمال دلگشا بـود

او از خدا حکم دو عالم را گرفته

او در تکامل دست آدم را گرفته

خورشید، اسرار درون را با علی گفت

پیش از درخشیدن همانا «یا علی» گفت

پیغمبران هم با علی بودند و هستند

پیش از نبوت با خدا این عهد بستند

جبریل ذکر «لافتی الاعلی» گفت

حتّی محمّد هم به خیبر یا علی گفت

حکم از خدا بود و قلم دست علی بود

در فتح خیبر هم علم دست علی بود

اوصاف حیدر را نماید کس چگونه؟

جان محمد را ستاید کس چگونه؟

خلقت کجا داند کجا داند علی کیست؟

تنها خدا داند خدا داند علی کیست

این کفر نبوَد، تا خدا دارد خدایی

با دست حیدر می کند مشکل گشایی

آنانکه از میزان حق، حق را ربودند

والله خاک کفش قنبر هم نبـودنـد

کی فتح کرده بدر و احزاب و احد را؟

کی کشته با یک ضربه عمرو عبدود را؟

کی در شب معراج با احمد نشسته؟

کی بر سر دوش محمد بت شکسته؟

کی کرده در میلاد، قرآن را قرائت؟

کی خوانده بـر کفار آیات بـرائت؟

کی جز علی نفس پیمبر شد؟ بگویید

آیینۀ زهرای اطـهر شد؟ بـگویید

کی در اخوت شد برادر بـا محمّد؟

کی غیر حیدر شد برابر بـا محمّد؟

کی بهر حفظ جان احمد ترک جان گفت؟

کی جان به کف بگرفت و جای مصطفی خفت؟

کی یک تنه ره بست بر خیل عدو تنگ؟

کی بر بدن آمد نود زخمش به یک جنگ؟

کی جز علی بر خصم خود شمشیر بخشید؟

کی جز علی یک شب چهل منزل درخشید؟

کی مثل حیدر جوشن بی پشت پوشید؟

کی در تمام جنگ‌ها چون او خروشید؟

کی جز علی از اشک طفلی داشت پروا؟

کی غیر حیدر با محمد کرده نجوا؟

ای اهل عالم آیۀ اکمال دین چیست؟

این «لافتی الاعلی» درباره کیست؟

آن کس‌که خواندش خواجۀ کل،«کلّ دین» کیست؟

میزان حق غیر از امیرالمومنین کیست؟

ای تیغ حق از«بدر» تا «صفین» حیدر!

نفس محمد یـا ابـوالسبطین حیدر!

شیر خدا و شیر پیغمبر تـویی تـو

حیدر تویی، حیدر تویی، حیدر تویی تو

تو مصطفی را مهری و قهری علی جان

او شهر علم و تو درِ شهری علی جان

این شهر غیر از تو در دیگر ندارد

اسلام جز تو یا علی حیدر ندارد

تو پای تا سر رحمۀٌ للعالمینی

هم جان شیرین نبی، هم جانشینی

من کیستم یک قطرۀ ناچیزِ ناچیز

کز بحر جودت گشته‌ام لبریزِ لبریز

بی تو خدا را بندگی کردم؟ نکردم

جز با ولایت زندگی کردم؟ نکردم

تـابید از اول در دلم نـور هدایت

هرگز نخواندم یک نماز بی ولایت

یک باغ گل دارم، اگر خارم علی جان

هر کس که هستم دوستت دارم علی جان

لطف غیورت کی مرا وا می‌گـذارد؟

کی در جهنم دوستت پا می‌گـذارد؟

دوزخ که جای دوستان مرتضی نیست!

آخر جهنم را مگر شرم و حیا نیست؟!

حتی اگر در قعر دوزخ پـا گـذارم

از شعله‌های خشم آن بـاکی نـدارم

با این سخن داد از درون دل بـرآرم

آتش مسوزان! من علی را دوست دارم

"میثم"همین است و همین است وجزاین نیست

دین جـز تـولای امیرالمومنین نیست

امام علی(ع)-مدح و ولادت

 

 

ماهِ علیست بهترین زمزمۀ دعا علی

ماهِ نوای بینوا، نوای بینوا علی

دلیل غافرالذُّنوب بودنِ خدا علی

تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحمَه چیست؟ ذکر یاعلی

به‌هرکجا که رو کنیم‌اوست که جلوه میکند

اولِ ابتدا علی، آخرِ انتها علی

علی نبوده غیر حق و حق نبوده غیر او

کجاست ذره‌باطلی که خو گرفته با علی؟

هرکه علی شناس شد خداشناس میشود

پریده ایم تا خدا، رسیده ایم تا علی

فقیر اسیر مرتضی، یتیم اسیر مرتضی

اسیر اسیر مرتضی، سورۀ هَلْ اتی علی

حَی عَلَی الصّلاة او، حَی عَلَی الفلاح او

اقامه و اذان ما، حیّ عَلای ما علی

گوشه ای از نگاه او " کُنْ فَیَکُون" می‌کند

زمین علی، سما علی، قَدَر علی، قضا علی

آب کجا، رود کجا، بحر کجا، علی کجا !

مِهر علی، سخا علی، جود علی، صفا علی

درآن شبی‌که مصطفی رسیده است تاخدا

تبسّم نبی علی، تکلّم خدا علی

ریشۀ جانماز او شَه‌پرِ جبرئیل شد

ببین دگر چها کند اگر کند دعا علی

ذکر علی عبادت و راه علی سعادت و

حبّ علی شفاعت و امید شیعه‌ها علی

ولادت تو بهترین زمان برای مدح تو

اگر که رخصتم دهی مدح کنم تو را علی

تو آن شبی‌که میرسی ماه به نیمه میرسد

تو ماه را تمام کن، ماه تمام! یاعلی

کعبه سه روز دور تو طواف کرد و کعبه شد

اگر بها گرفته آن، تو داده ای بها علی

چگونه وصف تو کند خدای تو خودت بگو

کدام جمله بهتر از جمله ی لافتی، علی؟!

امید کودک یتیم! عذاب دشمنان دین!

مفسّر کلام حق! خوف علی رجا علی!

عذاب ناکثین و قاسطین و مارقین تویی

ضربۀ ذوالفقار تو نزول صد بلا علی

میان عدل و ظلم، شمشیر تو حکم می‌کند

که تیر تو نرفته است تاکنون خطا علی

اُحُد همیشه شاهد است و بَدر داد میزند

ندای خیبر است: پهلوان جنگ ها علی

کم نشود سایۀ تو از سر ما بحقّ حق

که بوده ایم و مانده ایم بهر تو گدا علی

اگر که ایستاده ایم روبروی دشمنان

پشت سرِ سپاه ما دعای مرتضی علی

علی به مکه یا به خامنه چه فرق میکند

امیر ما، دلیر ما، یکّه سوار ما علی

حسین ماندگار شد به زحمت تو و حسن

قیام کربلا حسن! امام کربلا علی!

تویی که خاک را به یک نگاه کیمیا کنی

ابوتراب هستی و صاحب کیمیا علی

من از تو غیر تو که چیز دیگری نخواستم

کرم کن و برای خود قبول کن مرا علی

امام علی(ع)-مدح و ولادت

 

 

بر شوره زار قلبها باران می آید

بر دردهای بی دوا درمان می آید

دستان پشت پرده ی خلق است حیدر

روزی رسان عالَم امکان می آید

چشم زمین روشن به روی صاحبش شد

شأن نزول سوره ی انسان می آید

قبل از نبی کعبه بغل کرده علی را

بر جسم سرد کعبه حالا جان می آید

هم باطن یاسین و هم اُمّ ُالکتاب است

آیات مدح اوست در قرآن می آید

"ما خاک پای بچه های بوترابیم"

خیلی به نوکرهاش این عنوان می آید

باقی نمی ماند گناهی و سیاهی

تا عشق حیدر در دل ویران می آید

در سینه ام باشد غم عالم غمی نیست

پای ضریحش غصه ها پایان می آید

هم هوش و هم دل می برد ایوان طلایش

عاقل از ایوان نجف حیران می آید

او وعده داده، دلخوشی من همین است

در لحظه ی جان دادنم جانان می آید

اعیاد رجب و شعبان

 

 

از غصه رها ببینمت...این شبها

 خندان همه جا ببینمت...این شبها

درحق کسی که دوست داریش، بگو:

ایوان طلا ببینمت...این شبها

امام علی(ع)-ولادت

امام علی(ع)-ولادت

 

کعبه حلول نور مبارک به دامنت

پیراهن سیاه برون آر از تنت

امشب تویی و حسن خداوند ذوالمنت

آمد زمان سورۀ توحید خواندنت

بت ها سرود نور بخوانید با علی

ای سنگ های کعبه بگویید یاعلی

امشب حرم به عرش خدا ناز می کند

آغوش خود برای علی باز می کند

آهنگ یاعلی ست که آغاز میکند

راز نگفته با علی ابراز می کند

ای کعبه باز زندگی از سر گرفته ای

جان محمد است که در بر گرفته ای

این طفل نیست شیر خداوند اکبر است

این روی حی سرمد و پشت پیمبر است

این دست داور است که برخلق یاور است

این صاحب لوای خدا روز محشر است

ای کعبه این علی ست حضورش قیام کن

میلاد حیدر است به حیدر سلام کن

بنت اسد تو مادر جان محمدی

امشب به خانۀ پسر خویش سر زدی

تو میهمان خاص خداوند سرمدی

ام الا ئمه مادر کعبه خوش آمدی

ای کعبه ازولادت طفل تو منجلی

این خانه را خلیل بنا کرده بر علی

باز آ که آرزوی حرم را برآوری

باز آ که از برای حرم حیدر آوری

باز آ که باز بت شکن دیگر آوری

باز آ که آفتاب خدا منظر آوری

باز آ که کعبه را پسرت سرفراز کرد

این خانه برخوش آمد توسینه باز کرد

بنهاد پا به خانه معبود با علی

در هرنفس قدم به قدم گفت یا علی

بت ها صدا زدند همه یک صدا علی

از چاررکن گشت بلند این ندا علی

یک لحظه ماه فاطمه برقع زرو گرفت

تا صبح روز حشر حرم آبرو گرفت

ای کعبه از ولادت تو محترم علی

ای حرمت  تو کرده حرم را حرم علی

وقتی به چشم کعبه نهادی قدم علی

کعبه به بام عرش خدا زد علم علی

سوگند می خورم به خداوند یا علی

کز عرش برتراست ی و ازکعبه افضلی 

 حج وزکوة صوم و صلوة قیام تو

حمد و رکوع سجده تشهد قیام تو

زمزم تو سعی هم تو صفا تو مقام تو

تکبیر تو طواف تو بیت الحرام تو

این نکته از نبی شده اعلام یا علی

اصلا تویی تمامی اسلام یا علی

ای جبرئیل بهر تو آورده ذوالفقار

برلیلة المبیت تو حق کرده افتخار

کرده به راه ختم رسل جان خود نثار

تو یار یار بودی از اول نه یار غار

تو بردفاع ختم رسل پا فشرده ای

دور رسول گشته نود زخم خورده ای

آن مدعی که چون بز کوهی فرارکرد

ننگ فراررا به جهاد اختیار کرد

ترک نبی به معرکۀ  کارزار کرد

خودرا نهان به پیچ و خم کوهسار کرد

می دید رزم تو زیسارو یمین علی

می گفت بر شجاعت تو آفرین علی

بافخر کائنات برادر فقط تویی

درروز حشر ساقی کوثر فقط تویی

اسلام شاهد است که حیدر فقط تویی

والله جانشین پیمبر فقط تویی

آنان که مدعی مقام پیمبرند

از خاک قنبر تو در این عرصه کمترند

هرگز کسی به غیرتو حیدر نمی شود

مرد فرار فاتحح خیبر نمی شود

بیگانه با رسول برادر نمی شود

جز تو به شهر علم کسی در نمیشود

بگذار تا رود به سر دارها سرم

من خاک پای "میثم" تمار حیدرم

امام علی(ع)-مدح و ولادت

 

 

یارب این ماه کدامین مه و امشب چه شب است

که فلک غرق نشاط است و زمین در طرب است

شد مگر چشم مه، امشب به جمالی روشن

کاین چنین خرم و تابنده و پر خنده لب است

آری از منظره ی ماه و کواکب پیداست

که شب سیزده ماه شریف رجب است

گوش دل باز کن ای بی‌خبر از عالم غیب

تا منادی دهدت مژده که امشب چه شب است

مژده جبریل امین آمده از عرش برین

که مبارک شب میلاد امیر عرب است

ذات اقلیم ولایت که همایون ذاتش

مطلع نورِ حق و آینه ی ذات رب است

مه خورشید و زمین و فلک و لیل نهار

به ولای علی و آل علی منتسب است

علیِ عالیِ اعلی، اسدالله که او

گردش دایره ی کون و مکان را سبب است

با چنین جلوه که از پرده برون آمده ای

گر کنم جان به فدای تو نه جای عجب است

هر که با خط ولای تو رود در دل خاک

فارغ از محنت و آسوده ز رنج و تعب است

در پی رزم، پی کشتن روبه صفتان

همچو شیریست که در حالت خشم و غضب است

نرسد شهد به شیرینی گفتار علی

که کلامش چو درختی ست که غرق رطب است

خلق را دوستی شاه ولایت روحی است

که روان در تن و شریان و ورید و عصب است

دم فرو بند «رسا» قطره به پیش دریا

عرض اندام نمودن نه طریق ادب است

مام علی(ع)-مدح

 

 

ذوالفقاری که حق به لب دارد

روح از مشرکان طلب دارد

ذوالفقاری که برق تا می‌زد

لشکری صف نبسته جا می‌زد

شکل لا بود و از فنا می‌گفت

با علی بود و از خدا می‌گفت

تا که در دستهای حیدر بود

صحنه‌ی رزم، روز محشر بود

تیغ در پنجه‌های حیدر گشت

یک نفر آمد و دو تا برگشت

تیغش از بس سبک رها شده بود

تن دوان بود و سر جدا شده بود

تن دوان بود و بی خبر که چه شد؟

در هوا گیج مانده سر که چه شد؟

تا علی عزم سر زدن کرده

ملک الموت هم کم آورده

ضربدر بین ضربه‌ها می‌زد

اینچنین سر دو تا دو تا می‌زد

با هم افتد دو سر، نگو لاف است!

کمترش پیش حیدر اسراف است

شیر مست است و تیغ در دستش

جام در دست و عشق سر مستش

شور مولاست این ولی از توست

فاطمه! مستی علی از توست

امام علی(ع)-مدح

 

 

ما فاطمیان اهل خرابات بهشتیم

خاكیم ولى از خاك نجف روضه سرشتیم

گاهى شجر طیّبه گاهى شجر طور

گه اهل بهشتیم و گهى باغ بهشتیم

ما مزرعه ی گریه ی شب هاى على‏ایم

او آب به ما داد و كنون حاصل كشتیم

در عمر كم خویش فقط اشك فشاندیم

یعنى كه در این بادیه جز نور نگشتیم

بر ما حرجى نیست اگر باده كشیدیم

آن را كه در این مدرسه گفتند نوشتیم

مناجات با خدا

 

 

اگر بناست رحمت کسی به ما کمک کند

خدا کند که زودتر خود خدا کمک کند

ضیافت کریم ها که بی گدا نمی شود

کرم کن و بگو کسی به این گدا کمک کند

من اشتباه کرده ام ولی مرا رها نکن

بجز تو کیست که به این، بی سر و پا کمک کند

گناه کردنم به آبروی من لگد زده

به این بدون آبرو کسی چرا کمک کند ؟

اگر هوار میزنم ،اگر که جار میزنم

میان راه مانده ام یکی مرا کمک کند

نگو که تحبس الدعا شدم نگو رها شدم

بگو چه حربه ای به من بجز دعا کمک کند

برای من که قبح غفلت و گناه ریخته

حیاست بهترین دوا ، به من حیا کمک کند

بیا مرا درست کن بیا ضرر نمیکنی

نمیشود خدا همش به خوبها کمک کند

به هر کجا که میروم ضمانتم نمی کنند

به طوس میروم مگر امام رضا کمک کند

اگر که خورده کار من گره ؛گره گشا که هست

به عاشقان ، رقیه ی گره گشا کمک کند

چقدر تا دم سحر سر بریده ی پدر

به دخترسه ساله روی نیزه ها کمک کند

ز ناقه زجر لعنتی مرا ز مو بلند کرد

به دختر تو عمه زیر چکمه ها کمک کند

مناجات با خدا

 

 

گفت دیباچه ی غم گفتمش ای دوست منم

گفت رانده ز حرم گفتمش ای دوست منم

گفت آن عبد فراری که سراپا گنه است

زده با نفس ، قدم گفتمش ای دوست منم

گفت آن بنده ی شیطان که دل ما سوزاند

خصم ما شد همه دم گفتمش ای دوست منم

گفت آن پشت به درگاه ربوبی کرده

آن به خود کرده ستم گفتمش ای دوست منم

گفت آن غرق به گرداب معاصی به کجاست ؟

با گناهانِ چو یم گفتمش ای دوست منم

گفت آن کیست که با این همه نافرمانی

نوشد از جام کرم ؟ گفتمش ای دوست منم

گفت کو تشنه لب آب بقای کرمم

تا کشد پا ز عدم ؟ گفتمش ای دوست منم

گفت آن کیست که سینه زن مولا گردد ؟

تا خورد شیعه رقم گفتمش ای دوست منم

گفت در جمعِ مناجات کنانِ سحری

کیست مهدیش ، صنم ؟ گفتمش ای دوست منم

مناجات با خدا

 

 

کس به غیر از تو نخواهم چه بخواهی چه نخواهی

باز کن در که جز این خانه مرا نیست پناهی

نه من آنم که زلطف و کرمت چشم بپوشم

نه تو آنی که کنی منع گدا را زنگاهی

در اگر باز نگردد نروم باز بجائی

پشت دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی

تو کریمی و  دو صد کوه به یک کاه ببخشی

من بیچاره چه سازم که ندارم پر کاهی

سوز دوزخ به از این کز شرر عشق نسوزم

به بهشتم ندهم گر بدهی شعلۀ آهی

سوز ده تا که بسوزد زغمت سخت درونی

اشک ده تا که بگرید زغمت نامه سیاهی

چو بدوزخ زدهان شعله صفت سر بدر آرد

این زبانی که دل شب به تو گفته است الهی

چون پسندی که فرود آوری اش در دل آتش

این جبینی که به خاک تو فرود آمده گاهی

سخن از وسعت عفوت نتوان گفت که فردا

جرم کونین به پیش کرمت نیست گناهی

دست «میثم» تو بگیر از کرم خویش که باشد

همچو کوری که نشسته است به غفلت سر چاهی

مناجات با خدا-حدیث نفس

 

 

ما آیه‌های عصر خسرانیم

معجونی از تردید و ایمانیم

عهد الست از یادمان رفته‌ست

ما اهل نسیانیم، انسانیم

تبعیدمان کرده‌ست اقیانوس

امواج سرگردان طغیانیم

عالم همه آیات توحید است

با این‌همه، ما بندۀ نانیم

هم هم‌چنان دلتنگ فردوسیم

هم در صف گندم، فراوانیم

ما آتشیم و عمر ما هیزم

از خاطرات خود گریزانیم

ای آه! اگر سوی خدا رفتی

با او بگو که ما پشیمانیم