یاأیُّهاالمهدی(ع)

 

ألا یاأیُّها المَهـدی أدِر کـأسـاً  و ناوِلـها
                           که عمـری والـه و شیـدا، شده درهجـر تو دلـها
بیاد خال نیکویت که هردم می رباید دل
                          چه شوق وعشق سرشاری که افتادست درجانها
چوجمعه میرسدجانابیادت ندبه هاخوانند
                          بـه امیــدی که بــاز آیـی ، تـوئی حـلاّل مشکـلها
غم هجـران یار و شوق دیدار گل رویش
                          چـه می دانـنـد  داغ هجــر ، گـرفتـاران ساحـلـها
چوروزی رخ نمایداوبپایش جان ببایدداد
                          متـی ما تَلـقَ مَن تَهـوی ، دَعِ الـدُّنیـا  وَ أهمِلـها                                                                 ( شعراز : ج . م