ای همه جان، درره تو سوخته

                                 ای همه دیده به رهـت دوخته
جـان به لـب آمـد ز تمنّـای تـو
                                 اذن ده آیـم بـه تمـاشــای تــو
دیـــدن تــو اوج تمـنّــای مــن

                                 هستی من عشق تـو آقای من

جان زغم هجرتوافسرده است

                                 گرنرهانیش ز غم مـرده است

گـر کـه ببیـنم رخ زیبـای تـو

                                 بوسه زنـم بـر گل سیمای تـو

                                                      ( شعراز: ج . م