ای بهترین بهانه خلقت ظهور کن

صحن نگاه چشم مرا پر ز نور کن


چشمم به راه ماند بیا و شبی از این

پس کوچه های خاکی قلبم عبور کن


آقا بیا و با قدمی گرم و مهربان

قلب خراب و سرد مرا گرم شور کن

 

آقا بیا و روضه بخوان ، زینب (س) است و شام

با اشک روضه قلب مرا هم بلور کن


آقا بیا و روضه بخوان روضه ی عطش

یادی ز مشک پاره و اشک و تنور کن


آقا بیا و روضه بخوان فاطمیه را

سرداب خشک چشم مرا هم نمور کن


صبر و قرار رفته ز دلهای عاشقان

با دست عشق آتش دل را صبور کن


راه نفس نمانده بیا ای گل امید

اقا بیا و رنج و بلا را تو دور کن


دجال های دشمن دین جلوه کرده اند

چشمان فتنه های زمان را تو کور کن