محمود ژولیده



شهادت در سنین نوجوانى عالمى دارد

براى دوست جان دادن به سینه مرهمى دارد

به هفتاد و دو یار با وفاى كربلا سوگند

كنیم آن یار را یارى كه یاران كمى دارد

شدیم آوارۀ صحرا به عشق زادۀ زهرا

كه راه سُرخِ پاكِ عاشقى پیچ و خمى دارد

براى آن كه بینى خود نشان التماس ما

بیا كه چشمهٔ چشمان ما هم زمزمى دارد

نه بهر خود براى مادرت گرییم از آن كه

عدو در لحظۀ سیلى چه دست محكمى دارد

حسینا خون ما رنگین‏تر از طفلان زینب نیست

خوشا بر مادر ما كه چو زینب هم دمى دارد

به یاد قاسم و عبداللَّه و شش ماهۀ نازت

رُخ شرمندۀ ما هم چو لاله شبنمى دارد

اگر چه جسم ما كوچك ولى روح بزرگ ما

براى فرش زیر پاى تو از خون یمى دارد

بیا اى دلبر بى‏سر كه در این لحظۀ آخر

گلوى پارۀ ما بر تو خیر مقدمى دارد