اشعار مذهبی

در هوایت جبرئیلی هم پر آوردن کم است

  وقت مدح تو هزاران من در آوردن کم است

 آسمان کاغذ شود خلقت قلم در وصف تو

هفت اقیانوس را هم جوهر آوردن کم است

آنچنان ظرفیتی در خانه ی  تو ریخته

که صد و ده کعبه هم از آن درآوردن کم است

دختر پیغمبر ما یازده نور آفرید

پس که گفته ای خدیجه دختر آوردن کم است

در مصاف دست تو وقتی به میدان رو کند

چند صد تا قلعه همچون خیبر آوردن کم است

تا زمانیکه کمربند علی در دست توست

لشکری را هم به جنگ حیدر آوردن کم است

شأن نام نوکرت بالاتر از این حرف هاست

از سلیمانی همینجا سر درآوردن کم است

مادران سینه زن هایت همه قربان تو

مادر خوبم به پای تو سرآوردن کم است

ریشه های چادرت را زود دنبالم فرست

تاب یا طاقت میان محشر آوردن کم است

در حسینیه میان روضه یادم داده اند

روز و شب سجده به پای مادر آوردن کم است