اشعار مذهبی

خون میچکد قطره قطره ، از آسمان مدینه

آتش نشسته دوباره ، در جسم  و جان مدینه

داغ عطش می گدازد ، دلهای درد آشنا را

فریاد از بی پناهی ست ، در هر کران  مدینه

طاقت نمانده به دلها ، از ماتم و بیقراری

سوگند   بر   کودکانِ   ،   بی  آشیان   مدینه

از غربت یاس پرپر ، یاس حریم  پیمبر ص

تا  آسمان  می کشد  پر  ، آه و فغان  مدینه

کو جرعه های زلالی ، از جام سرشار کوثر

ای وای ای وای ای وای ، بر تشنگان مدینه

میگرید از اضطرابی ، دلهای از غم شکسته

میسوزد  از  التهابی  ،  روح  و  روان  مدینه

سوز و گداز دل ما ، از درد و داغ نهانی است

آتش   زند   بر  دل ما  ،  درد   نهان   مدینه

بی  تابی  کودکانه  ،  غمگریه های  شبانه

برده  است  صبر و قرار و تاب و توان  مدینه

ذکر مدام مدینه است ، تحسین آل محمد ص

نفرین   به  نسل  شقاوت  ،  ورد  زبان  مدینه

یک غربت بی کرانه  ،  سوز  دل  عاشقانه

یک   تربت  بی  نشانه  ،   یعنی  نشان   مدینه