شاهان روزگار غلامان زینبند

مانند دشت تشنه‌ی باران زینبند

انگشت حیرت همه بر روی لب نشست

پیغمبران مفسر ایمان زینبند

پرده کنار رفت قلم هم نگاه کرد

افلاکیان اسیر نمکدان زینبند

از رتبه‌اش چگونه بگویم همین بس است

چندین امامزاده نگهبان زینبند

مضمون شاه بیت خدا دختر علیست

پس عرشیان محقق دیوان زینبند

آنان که مست عشق حسینند، مرده‌اند

چون معتکف به آیه‌ی قرآن زینبند