مناجات با خدا

الهى! عاشقى شب زنده دارم / چو مشتاقان زعشقت بیقرارم

زكوى خویش نومیدم مگردان / كه جز كوى تو امیدى ندارم

الهى! در دلم نورى بیفروز / كه باشد مونس شب هاى تارم

زلطفت جز گل امیدوارى / نروید از دل امیدوارم

الهى! بنده اى برگشته احوال/گدایى روسیاه و شرمسارم

تهیدست و اسیر و دردمندم / سیه روز و پریشان روزگارم

الهى! گر بخوانى ور برانى / تویى مولا و صاحب اختیارم

از آن ترسم به رسوایى كشد كار / مبادا پرده بردارى زكارم

الهى!اشك عذر ازدیده جارى است / ترحم كن به چشم اشكبارم

نظر بر حال زارم كن كه جز تو / ندارد كس خبر از حال زارم

الهى! عزّت و خوارى است از تو / مگردان پیش چشم خلق خوارم

الهى! گر كند غم بر دلم روى / تویى در خلوتِ دل غمگسارم

یقین دارم كزین گرداب هایل / رهاند رحمت پروردگارم

الهى! ناتوانم كو توانى؟ / كه شكر لطف و احسانت گزارم

بیانى كو كه الطافت ستایم / زبانى كو كه انعامت شمارم

الهى! تا نسیم رحمت تست / زغم بر چهره ننشیند غبارم

مگر عفو تو گرداند مرا پاك / كه سر از شرمسارى برنیارم

«رسا» بر شاعرانم فخر این بس / كه مدّاح شه والاتبارم