امیرالمؤمنین(ع) و حضرت زهرا(س)-شهادت

 

با تو ای فاطمه جان وقت ملاقات من است

رویت ای یار علی قبله ی حاجات من است

بر لب خونی من زمزمه ی یا زهراست

نامت آرام دل و رمز فتوحات من است

وقت تنهایی من یاور و یارم بودی

بر تو ای دخت نبی فخر و مباهات من است

استخوان از گلویم، خار ز چشمم بردار

گه نگاه و سخنت اوج مناجات من است

عاقبت شان نزول من و تو شد تاویل

سیلی، آیات تو، زخم سر، آیات من است

تو و آن سینه ی مجروح، من و فرق دو تا

آن مدال تو، این طرح موالات من است

من و این چهره ی خونین تو آن روی کبود

یعنی ای یاس علی روی تو مرآت من است

سر و پهلوی شکسته دل و این دیده ی خون

آن علامات تو این هم علامات من است

سجده گاه من و تو، هر دو به خون آغشتند

چه شبیه همه حالات تو حالات من است

تو به دیوار و در افتادی و من در محراب

این هم امضای قبولی عبادات من است

گر به فریاد علی عشق تو صد جا برسد

برزخی نیست در این جا که خرابات من است