هرگاه قصد روى تو ابن الرضا كنم

با نام تو خداى دلم را صدا كنم

گویند جود توست فزون از جوادها

با ذكر یا جواد دلت را رضا كنم

بى‏طعم‏چشمهاى‏توعاشق‏نمى‏شدم

كاش اى حبیب حقّ نمك را ادا كنم

بى توشه دعاى تو امداد كى شوم

كى مى‏توان بدون اجابت دعا كنم

هردل‏كه‏فیض‏دوستى‏ات‏داشت‏كوثرى‏است

دل‏راچنین‏قرین‏بهشت‏خداكنم

اى در صحیفه ازلى ثبت، نام تو

نام تو را به اسم محمد صدا كنم

ذكر جواد سوره قلب و لسان ماست

صل على جواد سرود زبان ماست

***

اى كعبه‏اى كه كعبه تو را گم نمى‏كند

دل قبله‏اى به جز تو تجسم نمى‏كند

اى خنده ملیح تو لبخند كبریا

بى خنده تو غنچه، تبسم نمى‏كند

اى همصداى وحى، تویى نفس ناطقه

عیسى به مَهد وَرنَه تكلّم نمى‏كند

قرآن تویى نماز تویى معرفت تویى

بى معرفت كسى كه تعلم نمى‏كند

باید بهشت با تو، به آدم شود حلال

وَرنه چنین اراده گندم نمى‏كند

توفیق، رحمتى است فرآیند جود تو

بى تو خدا اِفاقه به مَردم نمى‏كند

رخسار توست آینه روى مصطفى

رفتار توست خلق خوش و خوى مرتضى

***  

با وصف روى تو به دل اى‏گل ملال نیست

بى مدح تو حیات برایم حلال نیست

از كنهِ ذاتِ هستىِ دل خیزد اسم تو

بى مهر تو روال دلم جز زوال نیست

توحید با ولاى تو توصیف مى‏شود

با رمزعشق، درك حقیقت محال نیست

در خاك هم به حبّ تو امرار مى‏كنم

در قبر از محّبِ تو جاى سؤال نیست

هرجا به چشم‏دل نگرم محضرشماست

فرقى زیاد بین فراق و وصال نیست

تقوى ملاك كشف و كرامات عاشق‏است

رُو مدعى نیاز به خواب و خیال نیست

سِرّ خدا خزانه علم آشناىِ وحى

آمد به پاى عشق به سوى خداى وحى

***

اى نو تو ز مهد تو ساطع به آسمان

سَبابه سپاس تو رافع به آسمان

گردد زمین تهى اگر از یاوران تو

یك خلقت است بر تومدافع‏به‏آسمان

گِرد سرت چو هاله‏اى از نور شد پدید

شد شاكرت حكیمه ز صانع به آسمان

تنها نه بر زمین سبب خیر و بركتى

دارى هزار جلوه نافع به آسمان

خورشید از فضا به زمین نور مى‏دهد

نور تو از زمین شده لامع به آسمان

كون و مكان زمین و زمان ملك‏حضرتت

بر دست توست رمز طبایع به آسمان

اى دل بیا به دیدن هفت آسمان رویم

دور از همه بساط زمین و زمان رویم

***

مادر تو را به دیده تمثال، دیده است

بابا تو را بعد چهل سال دیده است

اى آروزى كوثرى آلِ فاطمه

در تو رضا رخ على و آل دیده است

شیعه غمت به دیده منت خریده‏است

زیرا تو را چو كعبه آمال دیده است

یثرب پس از گذشتن از آن سالهاى تلخ

باباى غصه دار تو خوشحال دیده است

جبرئیل غیر خویش به اطراف مهد تو

چندین هزار جُفت، پر و بال دیده است

خاك حجاز، بوسه گه اهل دل ز توست

نورِ قمر، ضیاء بصر آب و گل ز توست

***

ما زنده‏ایم در كنف نور اهل بیت

ما بنده‏ایم، بنده دستور اهل بیت

غفلت نمى‏خرند به بازار عاشقى

مهر تعهد است به منشور اهل بیت

كار از پى ثواب‏وعقاب‏عاشقانه‏نیست

ما عاشقیم بلكه نه مزدور اهل بیت

بیهوده نیست خلقت و عمر گران ما

ما نوكریم و خادم و مامور اهل بیت

با اهل بغض دست تولّا نمى‏دهیم

خصمیم با محارب و منفور اهل بیت

شیعه تمام عمر مهیاى یارى است

دارد به سر هوا و به دل شور اهل بیت

یارب رسان تو منتقم اهل‏بیت را

بنما سپاه منسجم اهل‏بیت را