امام علی(ع)-مدح



یا امیرالمؤمنین! مولای درویشان سلام

آه مجنون خدا! لیلای درویشان سلام

السلام ای در نگاهت موج و دریا بی قرار

السلام ای در سكوتت كوه و صحرا بی قرار

خوشه های سبز تاكستان سلامت می كنند

درب بگشا ساقیا مستان سلامت می كنند

درب نه، دیوارهای خانه را دیوانه كن

خانه را هم مست نامت مثل صاحب خانه كن

جبرئیل آورده بود آیاتی از قرآن ولی

ماند تا قرآن چشمت را تو وا كردی علی

داد زد تا دید دستی تیغ و دستی زلف یار

لافتی الّا علی لا سیف الّا ذوالفقار

شیر می چرخید با شمشیر در میدان عشق

هر سر بی عشق را می ریخت این طوفان عشق

ای كه خود را پیش شمشیرِ دو  دَم آورده ای

هر چه سر آورده باشی باز كم آورده ای

شانه هایت طاقت یك ضربه ی صفدر نداشت

" مَرحَب"! این قلعه مگر از تو دلاورتر نداشت1

خویش را بر باد با دستان خود دادی چرا؟

"عَمرو"! چشمت كور با حیدر درافتادی چرا؟2

یا علی! مشكل گشایی، تو كلید هر دری

كِی تواند تا ببندد بر تو این خیبر دری

روز با شمشیر می چرخی تو در میدانِ گرم

شب میان كوچه ها با كیسه های نانِ گرم

حرف هم تا می زدی چشمت به جای دور بود

صحبتت انگار با مردان عصر نور بود

بال در بال ملائك، صف به صف پر می كشیم

یا علی گویان به ایوانِ نجف پر می كشیم

×××

(1)مَرحَب: مرحب بن حارث یهودی كه به دست مولا به هلاكت رسید.

(2)عَمرو: عمرو بن عبدود كه به دست مولا به هلاكت رسی

امام علی(ع)-مدح و ولادت-بصیرت



چه شد كه خشت سر خشت چیده شد كعبه

برای چیست كه این قدر كشیده شد كعبه

مگر كه؟ از دل این خانه می زند بیرون

كه ناز مقدم او آفریده شد كعبه

كه آمد و چه شنید و چه گفت می دانی؟

كه پیش خلق گریبان دریده شد كعبه

سر هم آمد و دوباره شكافت

كه تا قیام قیامت پدیده شد كعبه

درخت بود و پر از میوه های كال اما

علی رسید و سه روزه رسیده شد كعبه

نمونه خط خدا را كه دیده است كجاست؟

علی قشنگ ترین دست خط دست خداست

سه روز بر در كعبه نظاره می كردند

دعا برای شكافی دوباره می كردند

منجمین همه مبهوت در پی چاره

توسلی به ضریح ستاره می كردند

دوباره ریخت به هم طرح كعبه و مردم

به سوی مادر و كودك اشاره می كردند

رسید ماه و زلیخائیان ز یوسف ها

به خانه هر چه كه بود عكس، پاره می كردند

ز حكم خنده وَ یا گریه های كودكی اش

از آن به بعد همه استخاره می كردند

گشود چشم و زمین را پر از حلاوت كرد

بجای گریه دو سه آیه ای تلاوت كرد  



ادامه این شعر
تقدیمی در تاریخ یکشنبه 1391/03/14 توسط شاهد

امام علی(ع)-مناجات


زخمی ام التیام می خواهم

التیام از امام می خواهم

السلامُ علیک یا ساقی

من علیک السلام می خواهم

مستی ام را بیا دو چندان کن

جام می پشت جام می خواهم

گاه گاهی کمی جنون دارم

من جنونی مدام می خواهم

تا بگردم کمی به دور سرت

طوف بیت الحرام می خواهم

لحظه ی مرگ چشم در راهم

از تو حسن ختام می خواهم

در نجف سینه بی قرار از عشق

گفت: لایمکن الفرار از عشق

محسن عرب خالقی

مولودی - امام علی

حق گفته با خلایق

سلطان ابوترابه

حب علی نباشه

دین و دلت خرابه

در قلب تو نباشه

گر ذره ای ولایت

آتش نصیب تو گر

عمری کنی عبادت

بی عشق روی مولا

این زندگی عذابه

زیر لحد مرا من

حیدر مدد جوابه

من عاشق علی ام

دیوونه امامت

صد آفرین به عشقم

به به  به این ارادت

عشقه عشقه عشقه عشقه عشقه

جمال آقام علی رو عشقه

یا مرتضی بیا و

بر ما نما نگاهی

ما سائلیم و اما

آقا تو پادشاهی

ما نوکر تو هستیم

دل از همه گسستیم

چون با تو خو گرفتیم

بت ها همه شکستیم

دنیای با تو بودن

بهتر ز عرش اعلاست

ذکر علی همیشه

ذکر قنوت زهراست

از کودکی میخوندم

صحن و سرات قشنگه

از هر چه بگذریم ما

ایوون طلات قشنگه

خیبر گشای عالم

عالم اسیر و رامت

عشقم اینه تو دنیا

عاشق شدم به ماهم

تو فاطمی مرام و

زهرا علی سرشته

با حیدر و با زهرا

دوزخ برام بهشته

دارو ندار زهرا

علی علی علیه

نور علی و آلش

بر عرش حق جلیه

ما بیقرار حیدر

مست شه غریبیم

دلداده حسین و

مجنون بوی سیبیم

دیوونه و اسیر

پور یل حنینیم

ما خانه زاد و عبد

آب آور حسینیم

در پیش روی حیدر

ای دل بیا ادب کن

دیدارکربلا رو

از شاه دین طلب کن

با کربلای ارباب

از کودکی عجینم

ترسم بر اینم ارباب

شش گوشه رو نبینم

شاهم علی

 

جان جان
  

جان جان
خواننده: محمد اصفهانی


پوشیده چون جان میروی
هردم میانِ جانِ من
چون میروی بی من مرو
ای جانِ جان بی تن مرو
ازچشمِ من بیرون مشو
هفت آسمان را بردرم
و ز هفت دریا بگذرم
چون دلبرانه بنگری
درجانِ سرگردانِ من
ای مانده درهجران مرا
زارم بکش ای جان برآ
سرمست وخندان ازدرآ
ای یوسفِ کنعانِ من
ای شیرِ خدا
شمس الضحی
شهِ من
ای بحرِ وفا
بدرالدجا
مـه ِ مـن
ای ماهم علی
شاهم علی
علی جان
ای پیرم علی
میرم علی
علی جان
رندان سلامت میکنند جان را غلامت میکنند
مستی زجامت میکنند مستان سلامت می کنند
غوغایِ روحانی نگر سیلابِ طوفانی نگر
خورشیدِ ربانی نگر مستان سلامت میکنند
ای شیرِ خدا
شمس الضحی
شهِ من
ای بحرِ وفا
بدرالدجا
مـه ِ مـن
ای ماهم علی
شاهم علی
علی جان
ای پیرم علی
میرم علی
علی جان

حب علی

اسلام به جز از حب علی مایه ندارد قرآن به جز از وصف علی آیه ندارد

گفتم بروم سایه ی لطفش بنشینم

دیدم که علی نور بود سایه ندارد

می خواست قلم نقطه ی ضعفش بنگارد

بیچاره ندانست علی نقطه ندارد

بر بلندای فلک ذکر ملائک یا عیلست

بر بلندای فلک ذکر ملائک یا عیلست



هر که گوید یا علی ، در روز محشر با علیست




در طواف کعبه گر با دیده ی دل بنگری




هر طرف آئینه ای باشد کزان پیدا علیست




گر خدا خوانم علی را ، کفر باشد کفر محض




به که گویم المثنای حق یکتا علیست




ای یهودی ، ای مسیحی ، ای مسلمان ، ای فلان




رکن کعبه ، چلچراغ مسجد الاقصی علیست




در شب معراج احمد نور از لب نور بود




دید در افلاک ، ماه لیله الاسرا علیست




مردگان دم میگرفتند ز عیسای مسیح




غافل از آنکه مسیحای دو صد عیسی علیست




اوست سر اسم اعظم ، واقف است او بر امور




راز پنهان در عصای پنجه ی موسی علیست




با علی بودن علو و عزت آزادگیست




جبرئیل عرش را استاد بی همتا علیست




خواستگاران فراوان داشت دخت مصطفی




از خدا دستور آمد همسر زهرا علیست




بر فراز آسمان ها هم حکومت حق اوست




حاکم و فرمانروای عالم بالا علیست




قدرت کل دول ، از ناخن او کمتر است




امپراتور بلند آوازه ی دنیا علیست




از غدیر خم چه میدانی ؟، نمیدانی بدان




بعد پیغمبر امام و رهبر و مولا علیست




ای که هی دم میزنی از اولی و دومی




بشنو ای ابله ، ولی مسلمین تنها علیست




اوست باب اله ، باب العشق ، باب المعرفت




شیعیان باب گرام زینب کبری علیست




تا عبد پرونده شیعه بدون خدشه است




قاضی دیوان کیفر، صاحب الامضاء علیست